Эххххх, курстық жұмыс...

Универде жүргенде жазу жұмыстарына келгенде жалқаудың жалқауы мен тұғынмын. Курстық жұмыс дегендерді бір күн (дәлірегі бір түн) қалғанда жазуға отырам, ұйықтамай түнімен жазам, таңертең қорғаймын. Біздегі ұқыпты, пысық қыздар бұндайды бір ай бұрын жазып дайындап қоятын.

Сондай курстық жұмыстың бірі Гүлжан Болатова деген апайдың сабағынан-тұғын. Сабақтың аты ХХ ғасыр басындағы қазақ әдебиеті. Дәлірегі, қазақ әдебиетінің тарихы деген сабақ, тек біз әр семестр соның бір кезеңін оқимыз. Үшінші курс. Бірінші курсқа келгенде старшактардан сұраймыз әуелі, анау апай қандай, мынау ағай қандай деген сияқты… Олар бізге сипаттайды. Солардың ішінде Тасымов, Берікбай ағай(егер кф-қазақ филологиясы болсаң) және осы Гүлжан Болатованың аты көбірек аталатын-ды. Осылардың сабағынан қалма дейтін. Гүлжан апай расымен қатал, сұсты, оқымасаң баллды аз қойып, рубежкада зарлатады. Бірақ мен Гүлжан апайдың жиені Ақботамен бір сыныпта оқығанымды айттым әу бастан. Ақботаның һәм өзіне, һәм бізден бір сынып төмен оқитын інісіне математикадан бір адамдай көмектескем. Сонымды алға тартып біраз еркін жүрдім. Басқалар сияқты Өмірхан ағайдың кітабын түгелімен жаттағам жоқ. Сонымен, сол Гүлжан апайдың сабағынан курстық жұмыс берген-тұғын. Тақырыбым Қазақ драматургиясының қалыптасу тарихы. Біздің кітапханада жөнді кітап жоқ екен. Академиялық кітапханаға бардым, қорғаудан бір күн бұрын. Бағыбек Құндақбаевтың театр сынына қатысты кітабын, тағы бір екі авторды үйге сұрап алдым. Сосын сағат алтыда медианетте сабағым бар-бар-тын, соған қатыстым. Сөйтіп жатақханаға сағат тоғызда оралдым. Шай ішіп, газет ақтарып, қыздармен сөйлесіп… сағат түнгі бір болды. Сосын жаңағы курсовойды жазуға отырайын. Іздесем кітаптарым жоқ. Медианетте қалып қойды ма деп куратор Ботаға звондаймын, ештеңе қалмады дейді. Құрыған жерім осы шығар. Таңертең сағат онда қорғау. Бәрінен бұрын кітапхананың кітаптарын айтсайшы… Өзіміздің кітапхана емес, білдей академиялық кітапхана… Амалым құрып медианеттегі группаласым Балжанға звондадым, түнгі бір жарымда. Сөйтсем жатақханаға келгенде автобустан өзім түсіппін да, кітаптарым қалып қойыпты. Бақытыма орай Балжан менен екі аялдама кейін түсетін, сол көріп, алыпты да, менікі екенін біліп, өзімен алып кеткен екен. Қуанышымда шек жоқ, курсовойымды жазып, өткізіп, бес алған адамдай жеңілдеп қалдым. Ол маған таңертең тоғызды әкеп беретін болды. Онда қорғау. Нешауа, бірдеңе қылармыз, бастысы кітар табылды. Таңертең сегізде корпусқа бардым. Тоғызда Балжан келді. Екеуміз шай іштік. Айтпақшы, ұмытып барады екем, қорғау екіге ауыстырылыпты. Жыртық үйдің құдайы бар дейсің бе, іздегенге сұраған дейсің бе, әйтеуір бар нәрсе менің орайыма шешіліп жатты. Онда біздің оқырман залына кірдім да, сағат бірге дейін қырық бет курсовойды жазып біттім. Пайдаланған әдебиеттерге өзім білетін барлық жазушыны тізіп жазып бердім. Сонымен курстық жұмыс дайын. Сағат екіде салып ұрып аудиторияға барсам, бәрі тапсырып тастапты. Беріп үлгердім бірақ. Гүлдан апайым әдебиеттер санына қарады да, бәрі дұрыс қой Серікқызы?-деді. Ұялып жатар шама жоқ, басымды изедім. Міне, өстіп бір курстық жұмысымды болатын күні жазғаным бар.